ГУЛОВ АСЛАМШО АМИРНАЗАРОВИЧ,
НОМЗАДИ ИЛМҲОИ ФАЛСАФА, МУДИРИ КАФЕДРАИ ҶОМЕАШИНОСИИ ДОНИШГОҲИ ДАВЛАТИИ ТИББИИ ХАТЛОН
Паём ин иттифоқу иттиҳод аст,
Барои халқи мо оби ҳаёт аст.
Мушаххас нуктаҳою иқтибосаш,
Чароғи равшани сулҳу субот аст.
Паёми Пешвои миллат дар ҳақиқат ифодагари тамоми паҳлуҳои ҳаёт ва фаъолияти халқи тоҷик мебошад. Ҳидояту роҳнамоиҳои Сарвари оқилу хирадманди тоҷик барои бунёдкорию созандагӣ, нангу номуси ватандорӣ, илмомӯзию хештаншиносӣ, рушду нумӯи кишвар, ҳамқадами ҷаҳони муосир гардидани Тоҷикистони азиз равона гашта, иҷрои нуктаҳои Паём халқи тоҷикро ба қуллаи мурод бурда мерасонад. Месазад, ки иброз намоем:
Боз дар таърихи халқу кишварам,
Сафҳаи фатҳу зафар во мешавад.
Сар ба сар дар Тоҷикистони азиз,
Мактабу фарҳанг эҳё мешавад.
Аз Паёми сарвари воломақом,
Мулки мо ободу зебо мешавад.
Боз Роғун авҷ мегирад зи нав,
Қудраташ даҳчанд боло мешавад.
Нурборон сарзамини тоҷикон,
Аз Паёми неки Пешво мешавад.
Роҳи абрешим миёни кӯҳҳо,
Таъмиру гулгашту барно мешавад.
Касбу кори мардумӣ бори дигар,
Пешсаф имсолу фардо мешавад.
Деҳаҳо обод мегарданд зи нав,
Зиндагӣ хубу гуворо мешавад.
Баҳри сайёҳон ҳама бурҷу канор,
Махзани сайру тамошо мешавад.
Аз Паёме то Паёми раҳнамо,
Хони мардум пур зи анво мешавад.
Дӯстию ваҳдати мо дар ҷаҳон,
Ибрату панди дигарҳо мешавад.
Баҳри иҷрои Паём ғайрат кунем,
Мулк пурзӯру тавоно мешавад.
Тоҷикистон чун нишони ориён,
Боз машҳуртар ба дунё мешавад.
Албатта, на соатҳо балки рӯзҳо пай дар пай дар бораи Паём ва нуқтаҳои асосии он, ки саропо барои мо муҳим аст, сухан гуфтану суҳбат кардан месазад.
Зикр бояд кард, ки Ҷаноби Олӣ дар баромадҳои худ дар сархати ҳар як масъала бо як боварию имони қавӣ ба миллати худ муроҷиат намуда, чунин қайд мекунад:
"... ҳар як фарди ватандусту бо нангу номус ... ",
"... қарзи имонӣ ва вазифаи виҷдониву инсонии ҳар яки мост",
"... эътимоди комил дорам, ки мардуми бонангу номуси мо..."
Оё пас аз ин суханони волою нотакрор инсон дигар метавонад нисбати миллат ва Пешвои хеш бетафовут бошад. Ба фикри ман, ҳаргиз не!
Дар ҳақиқат Пешвои мо, сарвари давлат, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон марди Худост. Мавлонои Рум дар Маснавии худ чунин ишорат мекунад:
То дили марди Худо н-ояд ба дард,
Ҳеҷ қавмеро Худо расво накард.
Мо бояд дастҷамъ дили ин марди Худоро наранҷонем ва ҳама вақт пайгир, сипосгузор ва тақлидгари ӯ бошем. Ин аст вазифаи шаҳрвандии ҳар яки мо тоҷику тоҷикистониён!
